Hij moet nog opgepoetst worden maar hier is hij dan. Mijn eerste emaille op zilver. Zo groot als een grote rijksdaalder.

Het huilend broodje refereert aan mijn bijnaam toen ik klein was. Ik had zoveel tranen volgens mijn vader dat zelfs de oceanen te klein waren. Waardoor ik nog harder ging huilen. Toen niet leuk maar nu een dankbaar onderwerp.

Na paar weken super hard gewerkt te hebben tijd om op pad te gaan. Dit keer naar mijn geliefde kaukasus.

My first silverenamel!


Happy to show you before I leave the country again my first work on enamel.

It represent my childhood nickname. “Crying Bun”, typical Chinese nickname for crybabies. I used to cry a lot. So much that the oceans cant take it anymore. (Thats what my father said)

Now a precious memory.
Time to fly, this time to my beloved Caucasus .

Alleen je potlood horen praten...

Dat is vaak wat ik zeg tegen de kinderen tijdens de workshops. Hoe meer je praat, hoe minder er op papier komt te staan.
Sommige mensen vinden het streng maar soms is er een bepaalde concentratie nodig om dit soort werk te maken met zijn allen. Praten, overleggen, vergelijken is niet nodig. Iedereen tekent goed op zijn of haar manier.

Vandaag werkte ik bij Vincents Tekenlokaal als workshopleider voor de analoge tekenles. Het onderwerp was het heelal. 50 kinderen, groep 6, drie workshops en vol energie. De groep werd in drie groepen ingedeeld. Een groep ging met Chiel digitaal tekenen, de tweede met Eric van het Ontdekstation raketschieten en de derde groep dus met mij mee.

Tijdens mijn workshop leerde de eerste groep het ruimtelijk tekenen van bol, de twee het verzinnen van planeten en de derde groep zorgde ervoor dat de heelal donker werd met sterren als verlichting.

Het resultaat is hier onder te zien. Was het de moeite waard om even niet te praten maar gewoon te tekenen. Ik denk van wel!

Just let your pencil talking...

Sometimes during my lessons I tell the childern I just want to hear their pencils scratching on the paper. Some may find it strict but you can see the energy in the art works don’t you think?